ការបន្ដពូជនិងមានការវិវត្តន៍របស់ទារក

កាបង្កកំណើតគឺជាចំណុចខ្ពស់បំផុតនៃរយះពេលនៃកាមានផ្ទៃពោះជាមូយនិងកាបណ្ដាញពីមួយរឺច្រើនដែលទើបនឹងកើតទារកពីស្រ្ដី(ស្បួន)។
នៅក្នុងការបង្កកំណើតរបស់ទារកចូលទៅក្នុងផ្ទៃពោះម្ដាយត្រូវមានស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីតរបស់បុរសជាមុនសិនទើបស្រ្ដីអាចមានផ្ទៃពោះបានហើយទឹកកាមរបស់បុរសមួយដំណក់បង្កើតបានជាកូនស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីតរាប់លានគ្រាប់នោះចូលទៅក្នុងផ្ទៃពោះម្ដាយ។

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              ហេតុអ្វីបានជាមានជីវិតរបស់មនុស្សក្នុងលោកយើងនេះ?តើលោកអ្នកធ្លាប់នឹកឆ្ងល់ពីបញ្ហានេះដែររឺទេ? ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សយើងមានរូបរាង្គរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ
មានអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តជាច្រើនបានបកស្រាយពីបញ្ហានេះតើទារកដែលនៅក្នុងផ្ទៃ
ម្តាយអាចបង្ករកំណើតបានដោយរបៀបណា?   

                                                                                                                                                                                                                                                                         

ការបង្ករកំណើតរបស់ទារកអាចធ្វើឡើងទៅបានគឺដោយសារតែមានការជួបគ្នារវាយ ស្ពែម៉ាតួសូអ៊ីត ជាមួយនឹង អូវុល នៅពេលដែលសារធាតុទាំងពីរបានជូបគ្នាវាក៏បង្កើតបានជាអំប្រ៊ីយ៉ុង។ ប៉ុន្តែមុនពេលដែលសារធាតុទាំងពីរវាត្រូវធ្វើការជាច្រើនដំណាក់កាល គឺវាអាចធ្វើទៅបាននៅពេលដែលបុរសនិងស្រ្តី បានរួមភេទជាមួយគ្នាហើយពេល នោះបុរសនឹងបញ្ចេញនូវសារធាតុម្យ៉ាងដែលគេហៅថា ទឹកកាម​។ ទឹកកាមតែមួយដំណក់អាច បង្កើតបានជាស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីត រាប់រយលានស្ពែ។ នៅពេលដែលបុរសបានបញ្ចេញនូវទឹកកាមនោះដែលជាស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីតចូលទៅក្នុងខ្លូនស្រ្តីហើយ ស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីតរាប់រយលាននោះក៏បានធ្វើដំណើរទៅរកអូវុល តែមានតែស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីត តែមួយប៉ុនណ្ណោះក្នុងចំណោមរាប់រយលានដែលអាចទំលុះចូលទៅក្នុងអូវុលបាន ហើយស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីតដែលនៅសល់ទាំងប៉ុន្មាន ស្វែងរកផ្លូវចូលរហូតទាល់តែវាងាប់អស់។

នៅពេលដែលស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីតមួយនោះចូលទៅក្នុងហើយវាក៏ផ្តាច់កន្ទុយរបស់វា រួចហើយវាក៏បានជួបជាមួយនឹងអូវុល។ ការធ្វើការវិវត្តន៍របស់វាគឺមានរយៈពេល ៩ ខែ១០ ថ្ងៃ ដំណាក់កាលនៃការវិវត្តន៍របស់វាគឺ

ថ្ងៃទី១៖ គាត់ចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរ ទៅកាន់ស្បូូន

 
១ សប្តាហ៍៖ គាត់ទៅដល់ទិសដៅសម្រាប់ធ្វើការអភិវឌ្ឃន៍រយៈពេល ៩ខែ ១០​ ថ្ងៃ

៣ សប្តាហ៍៖ ក្លាយទៅជាអំប្រ៊យ៉ុង ដែនិងជើងចាប់ផ្តើមចេញក្រៅ

៨ សប្តាហ៍៖ ក្លាយទៅជាទារក

៩ សប្តាហ៍៖ ខ្លូនប្រាណចាប់ផ្តើមត្រឡប់

១២ សប្តាហ៍៖ អាចចាប់ផ្តើមមើលឃើញខ្លូនប្រាណរបស់គាត់។ គាត់ចាប់ផ្តើមមានចលនាដោយអាចធាក់បាន ហើយគេអាចសម្គាល់បានថាជា ភេទស្រី​ រឺ ជាភេទប្រុស។ ដៃនឹងជើងរបស់គាត់ចាប់ផ្តើមមានរូបរាង្គ ហើយដៃរបស់គាត់អាចរាវបាន ដូចជាប៉ះក្បាល់ និង ទងផ្សិតជាដើម។

 
១៨ សប្តាហ៍៖ នៅពេលដែលជើងរបស់គាត់ចាប់ផ្តើមមានចលនា ម្តាយរបស់គាត់អាចមានអារម្មណ៍ដឹង ហើយភ្នែករបស់គាត់អាចព្រិចបាន

២៤ សប្តាហ៍៖ ខ្លូនប្រាណរបស់គាត់កាន់តែមានរូបរាង្គច្បាស់ឡើង ហើយគាត់មានអារម្មណ៍ ដឹងច្រើននូវសកម្មភាពដែលម្តាយគាត់ធ្វើ តែគាត់អាចទទូលបានសម្លេងខ្សោយ

២៦ សប្តាហ៍៖ គាត់បានចំណាយពេល ៩០ភាគរយ សម្រាប់ដេក ហើយគាត់ចាប់ផ្តើមជញ្ជក់ម្រាមដៃរបស់គាត់

២៨ សប្តាហ៍៖ ខួរក្បាលរបស់គាត់ចាប់ផ្តើមចងចាំនូវសម្លេងម្តាយរបស់គាត់ ជាពិសេសបទចំរៀងមនោសញ្ចេតនាដែលអាចធ្វើអោយគាត់សម្រាក និង ដេកបាន

៣៣ សប្តាហ៍៖ គាត់ចាប់ផ្តើមចេះយល់សុបិន្ត ប៉ុន្តែគាត់មិនបានដឹងថាគាត់យល់សប្តិអំពីអ្វីនោះទេ

៤០ សប្តាហ៍៖ គាត់បានត្រៀមខ្លូនដើម្បីមើលពិភពលោកដ៏ស្រស់បំព្រង ហើយក៏ជាពេលវេលាដែលគាត់តស៊ូដើម្បីចេញមកក្រៅផងដែរ។

យើងសង្កេតឃើញថាមនុស្សយើងអាចទទូលបាន និង ដឹងលឺនូវអ្វីៗតាំងពីពេលដែលគាត់នៅខាង ក្នុងម្តាយរបស់គាត់ម្លេះ។ ពេលដំបូងដែលគាត់ចេញមកក្រៅគាត់ទទួលបាននូវការទំនាក់ទំនង និង ការស្រលាញ់ដ៏ថ្នាក់ថ្មមពីអ្នកនៅជុំវិញ គាត់ចាប់ផ្តើមរៀនអំពីការបៅដោះម្តាយ នឹងអ្វីៗទាំងអស់ដែលគាត់បានឃើញ។